Patron

Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli niedaleko Łomży. Wcześnie stracił matkę. W latach 1912-1915 był uczniem Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie. Kontynuował naukę we Włocławku. 3 sierpnia 1924r. Otrzymał święcenia kapłańskie. W rok później podjął dalsze studia na KUL-u, a potem kształcił się za granicą. W okresie 1930-1939 był duszpasterzem robotników, profesorem Seminarium Duchownego we Włocławku i redaktorem „ Ateneum Kapłańskiego”. Podczas okupacji pracował wśród niewidomych w Laskach pod Warszawą. Zaraz po wojnie został rektorem włocławskiego Seminarium, a 4 marca 1946 r. Biskupem Lubelskim. 12 listopada 1948 r. Papież Piys XII mianował bpa Stefana Wyszyńskiego arcybiskupem Prymasem Polski, a po 4 latach nadał godność kardynalską. W okresie 1953- 1956 kardynał przebywał w więzieniu, gdzie tworzył „ Jasnogórskie Śluby Narodu” i przez 10 lat przygotowywał Polaków do obchodów Milenium Chrztu Polski. Brał udział w wyborze kardynała Karola Wojtyły na Papieża. Po zamachu na Jana Pawła II stan zdrowia kard. Stefana Wyszyńskiego pogorszył się. Prymas Tysiąclecia zmarł w Warszawie 28 maja 1981 r. Był patriotą zatroskanym o losy Ojczyzny, jej kulturę i oświatę, orędownikiem praw do wychowania i nauczania w duchu chrześcijaństwa. Doskonale rozpoznawał znaki czasu, w którym przyszło żyć współczesnym ludziom.Wiele jego powiedzeń jest aktualnych do dzisiaj.

• Jeżeli najbardziej niewinne i bezbronne dziecko nie może czuć się bezpiecznie w jakimś społeczeństwie, wówczas już nikt bezpiecznie czuć się w nim nie może!
• Aby dojść do wielkości, potrzeba zdobyć się na to, aby stać się niewolnikiem wszystkich.
• Z drobiazgów życiowych wykonywanych wielkim sercem powstaje wielkość człowieka.
• Najważniejsze jest zwycięstwo nad małym, czymś małym, nad sobą.
• Kiedyś mnie zabraknie, ale wy to sobie przypomnicie.

„Jesteście pokoleniem milenijnym, przełomowym które żyje na grani Tysiącleci.

Wiecie jak trudno jest utrzymać się na grani. Wieją tam potężne wichry i szaleją burze… trzeba mocno trzymać się „pazurami” rodzimej skały aby nie spaść na dno przepaści. Trzeba nie lada wysiłku i bohaterskiego męstwa, aby się ostać …

Tylko orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.

Musicie mieć w sobie coś z orłów!

- serce orle i wzrok orli ku przyszłości.

Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły przelatywać nad graniami w przyszłość naszej Ojczyzny.

Będziecie wtedy mogli jak orły przebić się przez wszystkie dziejowe przełomy, wichry i burze, nie dając się spętać żadną niewolą.

Pamiętajcie - orły to wolne ptaki, bo szybują wysoko.

… Pamiętajcie, że i Wy jesteście z pokolenia orłów.

Niech to będzie dla Was znakiem, programem i ukazaniem drogi…”

„Warto służyć każdemu człowiekowi i dla każdego warto się poświęcić.
Jeżeli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko jedno - miłować.”

„Każda prawdziwa miłość musi mieć swój Wielki Piątek.”

„Wystarczy mieć tylko jedną cnotę - miłość, a można się nie martwić o wszystkie inne. Wszystkie cnoty są niczym jeżeli nie ma miłości, a jeżeli jest miłość wszystkie inne mieszczą się w niej.”

„Nie wystarczy mieć serce, trzeba mieć ład serca.”

„Małością dnia dzisiejszego nie wolno kłaść się na progu do lepszej przyszłości.”

„Chodzić będę po ziemi z sercem miłującym; może to być męczeństwem, ale lepsze jest męczeństwo z miłości niż męka z nienawiści.”

„Ten zwycięża - choćby był powalony i zdeptany - kto miłuje, a nie ten, który w nienawiści depce.”

^{Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński}